Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Μια υπεροχη εκδοχη..

Αποκλεισμένος από το άλλο ανθρώπινο σώμα, μην έχοντας ποτέ καμιά ενσυνείδητη συγκοινωνία αίματος με το άλλο σώμα, όπως έχει η γυναίκα με το κύημα της - ούτε καν έξοδο αίματος, όπως εκείνη, παρά μονάχα όταν το σώμα του εκτεθεί στη βία, έχει ένα σώμα μοναχικό κι αδιαπέραστο ˙ κλειστό, δηλαδή απειλημένο.Που δεν ανοίγει ποτέ, ούτε κατά την ερωτική του δράση, οπότε κλείνει ακόμη περισσότερο και το κάθε σώμα αποχωρεί, αποσύρεται στην πιο απόλυτη δικιά του σιωπή, που είναι η ηδονή . .                   
Ανιδιοτελής, αθώος αλλά ευφυής, εύπιστος με τη θέλησή του, εύθραυστος και χωρίς – σε αντίθεση με τη γυναίκα – να επιζεί του θρυμματισμού του ˙ ασκημένος από ένστικτο να επινοεί τεχνάσματα του κυνηγιού για την τροφή της ομάδας, να αγρυπνάει για τους κινδύνους ˙ από γεννήσεως ανυπεράσπιστος γιατί η φύση του πήρε πίσω όλα τα όπλα του, έμεινε πάντα πολεμιστής, άοπλος και με χίλιους τρόμους γενναίος . .  και λυπηθείτε τον, με την πιο ευγενικιά, την πιο τρυφερή λύπη, γι ΄ αυτή την απέραντη, την ως το τέλος αβοήθητη μοναξιά του.                                                
Δείτε τον, παραμερίζοντας τις αγορίστικες κομπορρημοσύνες του, τα απελπισμένα χάδια της μάνας του – παραμερίστε τα όλα : τα αφηρημένα αγγίγματα της γυναίκας του, τα αρπαχτικά και φιλημένα χεράκια των παιδιών του και δείτε τον σε όλη του την ανέχεια.                                                               
Και μη του μιλάτε, αφήστε τον να σωπαίνει όταν σωπαίνει.
Και αν αρχίσει να κλαίει ξαφνικά, ποτέ μη το ρωτήσετε γιατί.      

Γ.ΧΕΙΜΩΝΑΣ    

Ε.                                                                           
                

1 σχόλιο: