παραμυθένια ιδανικά..ή ιδανικά - παραμύθια??

Είμαστε μόνοι.

Κανείς.

Ποτέ.

Δεν υπάρχει ενδιαφέρον ουσιαστικό για σένα.

Αν, εμφανώς, δεν υπάρχει κάτι προς όφελος -οποιοδήποτε όφελος- δεν θα αναζητήσει το οποιοδήποτε κάτι.

Δεν θα τον νοιάξει το υπόλοιπο. Μόνο το 1/όλου. Κι αν το βρει, θα το εξαντλήσει, θα φύγει. Θα σε ξεχάσει. Θα θυμάται μόνο αυτό το 1/όλου που απέκτησε. Το από ποιον, το ποιος ήταν εκείνος στην ολότητά του, στο σήμερα, θα του είναι εντελώς άγνωστο. Για την ακρίβεια, αδιάφορο..

Η εκτίμηση ως έννοια έχει περιοριστεί στον τομέα της τιμής και του χρήματος.

Η εκτίμηση πραγμάτων, πράξεων, καταστάσεων με την έννοια της αναγνώρισης και της αποδοχής δεν υπάρχει. Δεν υποστηρίζω ότι έχει εκφυλιστεί, ίσως και να μην υπήρξε ποτέ. Ίσως να έφτασε στα αυτιά μας από αγγελία ιδανικών προς αναζήτηση ή από παραμύθια νοσταλγών χαμένων αναμνήσεων και νιότης, όταν πια ο χρόνος έχει εξιδανικεύσει τις ουδέτερες- για τότε- εποχές, εξαιτίας της προφανούς απουσίας των ιδανικών των δικών τους παραμυθιών.

Γυρνώντας στην εκτίμηση.. Η οντότητά σου επιδίδεται στην πραγματικά, για τη στιγμή, αρεστή, για σένα τουλάχιστον, διαδικασία του “δοσίματος”, όμως μετά την αποχώρησή σου,...ό,τι έδωσες, έδωσες..

Ας είναι, θα σκεφτείς..η διαδικασία της έκδυσης από το κάλυμμα του εγωισμού είναι επίπονη και πρέπει να το σκεφτεί καλά όποιος την επιχειρήσει.. Χρειάζεται να κοιτάς στον καινούριο, υπέροχο και απεξαρτημένο από εγωισμούς εαυτό σου για να το καταφέρεις. Και οι συνθήκες διαβίωσης έχουν ένα καλό κι ένα κακό.. -ποιο να σου πω πρώτα? -Το κακό..-Σου προσφέρουν απεριόριστο πόνο για να φτάσεις στον επιδιωκόμενο στόχο (την επιβίωση) και (το καλό τώρα..) ένα υπέροχο άλλοθι που τροφοδοτείται από το κακό για να μην προκαλέσεις κανέναν οικειοθελή πόνο στον εαυτό σου. Κι έτσι κάπως επιτυγχάνεται μια υπέροχη επιβίωση με μέσο μια μοναχική ζωή..

Αυτό δεν θα συμβαίνει για πάντα. Όταν πεθάνεις θα σου αναγνωριστεί μια αξία που δεν είχες ποτέ. Και μάλλον και η πιθανή της γήινη ύπαρξη θα σου ήταν και παντελώς άγνωστη. Αλλά αυτό κανείς δεν θα το ξέρει. Είναι από αυτά τα κοινά μυστικά που το μόνο που δεν αποκαλύπτεται ποτέ είναι η αμφισβήτησή μας για την αλήθεια τους. 

                                                                                            bang bank