Ο τουρίστας και ο ταξιδιώτης

Η επιλογή να φύγεις γίνεται πολύ πιο εύκολη όταν μένουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα επιστροφής.

Γύρισε και τι κατάλαβε?

Σταυροπόδι στο στρώμα κοιτάζει τις φωτογραφίες της φυγής. Καργιόλα εποχή…Θα θέλε φωτογραφίες τυπωμένες να επιδέχονται κιτρινίσματος και χρονικής φθοράς. Να τις μυρίζει, να προσπαθεί να λειάνει με το δάχτυλο τις γωνίες, ξέροντας πως πέρασαν από τα χεριά όλων αυτών που άφησε πίσω.

Αντ’αυτού, το χέρι κολλημένο στο πλήκτρο κείνο του υπολογιστή, δεξί βελάκι κλικ κλικ κλικκκκκκκκκκκκκκκκκκ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Επομενη φώτο. Κάπου εκεί στο σωρό πολτοποιήθηκαν τα καλύτερα.

Μα τι συγκινητική περιγραφή…

  Λοιπόν, πίσω στο θέμα της επιστροφής.. Η της φυγής σε πρώτη φάση. Σύγχρονοι-μοντέρνοι ανθρωπούληδες  σε σύγχρονες-μοντέρνες πόλεις. Η φυγή έχει ελάχιστη βαρύτητα και είναι εναλλακτικό θέμα συζήτησης μέσα στη μόδα και στο πάθος… Μελαγχολικές, πουτανιάρικες φατσούλες ρίχνουν το βλέμμα κάτω, και τονίζουν πασπαλίζοντας με το απαραίτητο σκοτάδι τη χροιά της φωνής τους, ότι θα θέλανε να ναι ταξιδευτές, υπόγειοι καλλιτέχνες, ότι δεν τους χωράει το Εδώ και το Τώρα.. ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ!!!!

   Θα σε πάω τώρα 200 χρόνια πριν την εποχή της φωτογραφίας όταν αρχειοθετούσες την ανάμνηση στο κεφάλι σου και πήγαινες . Η πολυπόθητη φυγή είχε τη βαρύτητα μιας συχνά μη αναστρέψιμης επιλογής. Κάποιοι λίγοι διέσχιζαν τα μήκη και τα πλάτη της γης ως ταξιδιώτες και οι πιο πολλοί μετακινούνταν  αυθαίρετα στοιβαγμένοι στις ξύλινες κατακτητικές γαλέρες όταν άρχισε να χτίζεται ο νέος κόσμος(καταλήγοντας στη μορφή που τον ξέρουμε σήμερα...).

   Πλέον η πιο μακρινή απόσταση για σένα δυτικέ τσόγλανε είναι ίσως δυο μέρες μαζί με τις «χαμένες ώρες αναμονής» για την μετεπιβίβαση από το ένα αεροπλάνο στο άλλο. Φέρεις ένα κωλόχαρτο με καταγεγραμμένα τα άπαντα σου ενώ ταξιδεύεις προς το «άγνωστο» το «διαφορετικό» το «συναρπαστικό».  Αλλά σιγά!΄Ολα ίδια τα ΄χεις ξαναδεί. Στον κόσμο σου, στη τηλεόραση σου, όλα κάπως μοιάζουν. Ιδιαίτερα στοιχεία που σου έκαναν εντύπωση? Μμμμμμ….

ΝΑΙ!  « Στην τάδε περιοχή έχουν πολύ πιο μοντέρνα κινητά τηλεφωνά από εμάς! Τεχνολογία σου λέω!». « Πίνουν τσάι αντί για καφέ, φαντάσου!» «Πάρα πολύ τσάι! Σε κάτι συναρπαστικά κουπάκια ΙΚΕΑ….!!! Μακάρι να τα βρω!»

Στριμώχτηκες σε έναν κόσμο τοσοδούλη δυτικέ μου τσόγλανε. Σπρώχνει ο ένας τον άλλον, αγωνία και συνωστισμός. Από την άλλη όμως. Για δες…

 Τα σύνορα σκληρά συρματοπλέγματα, ναρκοπέδια τείχη…Λες σε μερικά χρόνια η Frontex να  φυλάει ένα τείχος που θα φαίνεται από το διάστημα, όπως το σινικό??? Αν το αφήσεις δυτικέ  τσόγλανε…

      

 Οι μόνοι αληθινοί ταξιδιώτες  ανθρωπούλη της δυτικής εύφορης κοιλάδας  είναι εκείνοι που ζώνονται τα παιδιά τους  και λιώνουνε τα πόδια τους σε ατελείωτα χιλιόμετρα προς την επιβίωση-εξαθλίωση. Έχει πόνο, κούραση μιζέρια, θανατικό καρτέρι το ταξίδι τους. Και ίσως να θελήσουν να σε κατασπαράξουν επιβάτη της πρώτης θέσης, λάτρη της φυγής με ημερομηνία λήξης. Να σε κατασπαράξουν  για τη λεηλασία στον τόπο τους για τα τείχη που βοήθησες να ορθώσουν,για να πετάς από πάνω φακελωμένος τσεκαρισμένος μέχρι την επιστροφή από το επόμενο σκατένιο σου ταξίδι. Τουρίστα!



Απο Δ